پرواز به سرای مینو
دکتر افشین یداللهی همواره در زندگی با پشتکار و اراده به دنبال شور و شوق هایش بود. شور و شوق شناخت انسان و زندگی، تحقق بنمایه های انسانی اش، موسیقی و شعر و درمان روان انسانها از راه پزشکی و هنر. او تنها چهل وهشت سال فرصت داشت تا شور و شوق هایش را بزید و در نخستین ساعات آخرین چهارشنبه سال 1395، روز چهارشنبه 25 اسفندماه، در تصادف رانندگی در دم جان باخت. واکنش جامعه ی پزشکی و فرهنگی ایران، هر آن کس که با او و سروده هایش، با او و پیشه ی پزشکی اش آشنا و دوست بود به خبر درگذشت او، نشان از جایگاه والایش در دلها داشت. از لحظه ی انتشار خبر در پیش از ظهر روز چهارشنبه تعداد بیشماری از دوستدارانش با ناباوری و غم به خانه ی پدری اش آمدند. شب پنجشنبه 26 اسفندماه نیز دوستداران او به ویژه ترانه سرایان، شاعران و هنرجویان خانه ی ترانه در سالن آمفی تئاتر فرهنگسرای ارس باران که در سالهای اخیر جایگاه برگزاری خانه ی ترانه ی تهران بود در سوگی که شاید هنوز در باورشان نمیگنجید به یاد او جمع شدند. آیین خاکسپاری در تاریخ 27 اسفندماه از مقابل تالار وحدت انجام گرفت. دوستداران او، پزشکان و هنرمندانی که با او همکاری کرده بودند، در حالی که سروده هایش را به صورت پلاکارد در دست داشتند برای خداحافظی با او حضور یافتند. در این آیین با حضور دکتر قاضی زاده هاشمی وزیر بهداشت و درمان وقت، خشایار اعتمادی پیام وزیر ارشاد رضا صالحی امیری را خواند و علی مرادخانی معاون هنری وزارت ارشاد، علیرضا زالی رئیس کل نظام پزشکی کشور، سید عباس سجادی، محمدرضا فروتن، علیرضا قربانی، محمد سریر، محمدعلی شیرازی، حسن فتحی، بابک زرین، محمد صالح علاء و مهدی ایوبی از سوی خانه ی ترانه سخنرانی کردند و در پایان نیز آرش یداللهی برادر دکتر افشین یداللهی از همدلی مردم و حضور حاضران قدردانی نمود. سپس حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای دعایی نیز آیین نماز را به جا آوردند. پیکر دکتر افشین یداللهی با همراهی دوستدارانش در حالی که در پرچم سه رنگ ایران آرمیده بود در قطعه ی هنرمندان بهشت زهرا به خاک وطنی که عاشقانه برایش میسرود، سپرده شد.